Powszechnie spotykane błędy w leczeniu chorych świnek morskich

Najczęstsze błędy - ogólnie

1. Lekceważenie objawów chorobowych jako niezwiązanych z chorobą.
2. Zwlekanie z udaniem się do weterynarza.
3. Wizyta u weterynarza nie specjalizującego się w zwierzętach egzotycznych lub gryzoniach. 4. Akceptowanie diagnozy lub leczenia weterynaryjnego bez zadawania pytań i wcześniejszego zapoznania się z fachową literaturą na dany temat.
5. Niedopilnowanie wykonania właściwych procedur diagnostycznych.
6. Mylne uznanie drugorzędnych objawów choroby za podstawowe.
7. Błędy w podawaniu leków - złe leki, niewystarczająca dawka lub długość podawania.

UWAGA:
Upewnij się, że weterynarz nie przepisze twojej śwince NIEBEZPIECZNYCH LEKÓW. Przed wizytą w klinice przejrzyj tę listę, szczególnie jeśli twój weterynarz nie ma doświadczenia w leczeniu świnek morskich.

Infekcje układu oddechowego

1. Lekceważenie objawów jako alergii. Skutkiem jest pogorszenie choroby i zwiększenie zagrożenia dla świnki.
2. Zaniedbanie podania antybiotyków. Bakterie się mnożą, a choroba pogłębia.
3. Niewłaściwy antybiotyk. Nawet niektórzy weterynarze od egzotów leczą świnki wyłącznie Baytrilem (enrofloksacyna). Nie wszystkie bakterie są jednak wrażliwe na ten antybiotyk.
4. Nie branie pod uwagę chorób serca jako przyczyny dolegliwości. U świnek morskich choroby serca mogą przyjmować postać przewlekłych stanów zapalnych dróg oddechowych, które nie reagują na leczenie antybiotykami.
5. Nie korzystanie z innych leków oprócz antybiotyków. Ciężka infekcja górnych dróg oddechowych może prowadzić do zapalenia płuc. Aby uratować świnkę, w ciężkich przypadkach może być konieczne podanie środków moczopędnych, leków o właściwościach rozszerzających oskrzela, lub nawet tlenu.

Problemy z układem moczowym

1.Zaniedbanie leczenia objawów kamicy jako stanu wymagającego szybkiego działania. Wiele świnek morskich umarło z powodu zablokowania przewodu moczowego.
2. Lekceważenie piszczenia podczas oddawania kału lub przypisywanie tego dolegliwości nie związanej z pęcherzem. Niemal zawsze jest to choroba pęcherza.
3. Nie zrobienie prześwietlenia, aby wykluczyć kamicę w razie podejrzenia problemów z pęcherzem.
4. Wybieranie leczenia nieoperacyjnego kamicy moczowej (stosowanie zastrzyków lub nadzieja, że kamień sam zejdzie). Wydalenie kamienia moczowego jest rzadkością, szczególnie u samców.
5. Nie stosowanie intensywnej opieki pooperacyjnej u świnek morskich, u których usunięto kamień z pęcherza. Opuchlizna po operacji może spowodować zablokowanie moczowodu. Niektóre dolegliwości układu moczowo-płciowego mogą wpłynąć na układ trawienny, wywołując wzdęcia, biegunkę lub inne problemy, które wymagają natychmiastowego leczenia.

Brak apetytu

1. Zwlekanie z dokarmianiem. Nawet doba głodówka może odbić się fatalnie na funkcjonowaniu przewodu pokarmowego świnki.
2. Nie karmienie z ręki/strzykawką wystarczająco często lub w ogóle zaniedbanie karmienia. Jeśli zamierzasz uratować świnkę, musisz zaangażować w to wszystkie siły, niezależnie od pory dnia i nocy.
3. Nie karmienie odpowiednimi pokarmami. Jedzenie dla dzieci, tak zwane "gerberki" i przetarte warzywa nie zawierają tyle błonnika, co Critical Care lub papka z granulatu. Rezultatem może być wzdęcie.
4. Nie ważenie świnki. Bez ważenia nie zauważy się utraty wagi, póki nie będzie już za późno. 5. Nie podawanie wody przy karmieniu ręcznym. Układ pokarmowy, który przestał pracować, potrzebuje wody, aby wznowić funkcjonowanie.

Wypadanie sierści

1. Lekceważenie pasożytów, ponieważ nie widać ich w sierści gołym okiem.
2. Stosowanie proszków, środków do spryskiwania i szamponów, zamiast iwermektyny lub innych preparatów z awermektynami - jedynego leku do właściwego leczenia świerzbu u świnki morskiej.
3. Nieprawidłowe dozowanie iwermektyny - nie podawanie przynajmniej trzech dawek, lub stosowanie tak niedokładnych metod, jak "kilka kropli"" lub "tyle pasty, ile się zmieści na czubku wykałaczki".
4. Nie leczenie wszystkich świnek morskich w domu, niezależnie od tego, czy miały kontakt z zarażonym zwierzęciem.
5. Poleganie na zeskrobinach skóry jako podstawowej metodzie diagnostycznej. Często dają błędny wynik negatywny.

Problemy z zębami

1. Nie zbadanie trzonowców. Przyczyną problemów z zębami u świnek morskich niemal zawsze są zęby trzonowe.
2. Nie używanie odpowiednich narzędzi - wzierników do rozsuwania policzków u świnki, aby właściwie obejrzeć zęby trzonowe.
3. Przycinanie siekaczy i lekceważenie trzonowców. Szczególnie groźne jest przycinanie siekaczy cążkami do pazurów firmy Resco, pospolitym narzędziem weterynaryjnym, które może poważnie uszkodzić zęby świnki morskiej.
4. Nie wykonanie prześwietlenia, przez co nie dostrzega się problemów ze szczęką.
5. Nie pomyślenie od razu o problemach z zębami! Często świnka chudnie i marnieje w oczach, a weterynarz, nawet dobry, będzie szukał innych przyczyn. Utrata wagi może być dla zwierzęcia śmiertelnie groźna.

Ropnie

1. Nie stosowanie antybiotyków, aby zabić obecne bakterie. Świnki morskie są bardzo podatne na infekcje.
2. Nie przepłukiwanie rany po ropniu, aby się nie zasklepiała i aby zmniejszyć zakażenie.
3. Nie zakładanie sączków, co powoduje, że ropień się zasklepia przed usunięciem infekcji.
4. Nie podawanie środków przeciwbólowych, przez co świnka może przestać jeść z bólu.
5. Wyciskanie ropni bez usuwania całych woreczków z ropą, jak w przypadku ostrego ropnego zapalenia szyjnych węzłów chłonnych, co powoduje nawrót infekcji.

Problemy z układem pokarmowym - brak bobków, biegunka, wzdęcia

1. Nie traktowanie braku odchodów jako objawu niepokojącego. Brak bobków może oznaczać zatrzymanie pracy układu pokarmowego, które jest stanem bardzo trudnym do odwrócenia.
2. Nie branie pod uwagę wzdęcia w przypadku biegunki, zaparcia lub braku apetytu. Wzdęcie jest częstą przyczyną śmierci świnek morskich.
3. Lekceważenie biegunki jako objawu "stresu", podczas gdy niemal zawsze przyczyną jest choroba.
4. Używanie i nadużywanie w leczeniu jedynie leków przeciwbiegunkowych, lub stosowanie nieodpowiednich, dostępnych bez recepty leków na biegunkę. Tego typu preparaty nie leczą przyczyny, mogą więc spowodować pogorszenie stanu.
5. Nie stosowanie leków pobudzających pracę przewodu pokarmowego, jeśli jelita spowolniły funkcjonowanie lub przestały w ogóle pracować.